روش های عملی برای تقویت عزت نفس فرزندان
1 ـ نخستین گام را برای تقویت عزت نفس فرزندتان هم اکنون بردارید :
اسمی نامناسب
برای فرزند خود انتخاب نکنید که یک عمر مایه ی ناراحتی و سرافکندگی شود.
2 ـ هر
روز فرزند خود را در آغوش بگیرید .
3 ـ همواره خوبی ها نقاط قوت و ویژگی های
مثبت را در فرزند خود جست وجو کنید
4 ـ به حرف و درد دل های فرزند خود خوب گوش دهید . حرف او را قطع یا جمله
هایش را کامل نکنید . به همه ی حرف های او و احساسی که در آن ها نهفته است
توجه کنید.
5 ـ وقتی فرزندتان نیاز به آرامش دارد
نگران نباشید که موهایتان آشفته یا لباس
هایتان چروک شود . اهمیت قائل شدن برای
فرزندتان سبب می شود تا بتوانید رابطه
ای صمیمانه و عاطفی با او برقرار کنید. این یکی از پایه های تقویت عزت نفس
فرزند شماست .
6 ـ به خواب های آشفته فرزندتان ـ
که برای شما بازگو می کند خوب گوش بدهید .
7 ـ برای اسباب بازی های مورد علاقه
ی فرزندتان ارزش قائل شوید .
8 ـ همواره به فرزند خود فرصت دیگری بدهید تا خطا
و اشتباهش را اصلاح کند .
9 ـ وقتی فرزندتان خردسال است هر کاری دارید کنار
بگذارید هر شب او را به
رختخوابش برده و برایش قصه بگویید .
10 ـ هنگام بازی
کردن با فرزند خود او را درنظر بگیرید و به حرفش گوش بدهید تا
دریابید که نظرش
درباره ی خودش و شما چیست .
11 ـ موفقیت های فرزند خود راـ هر چند کوچک و ناچیز
ـ بستایید .
12 ـ عادت نکنید که فرزند خود را با فرزند دیگران مقایسه کنید .
13 ـ تا آن جا که ممکن است شرایطی پیش نیاورید که به فرزندتان بگویید:
« اگر نکنی وای به حالت ! »
14 ـ برخی کتاب های مورد علاقه ی شما ممکن است برای
فرزندتان جالب و قابل
فهم باشد آن را برای او بازخوانی کنید .
15 ـ اجازه دهید
فرزند شما کودک نوزادتان را کمی بغل کرده او را ناز و نوازش کند
16 ـ اگر
هنوز فرزند خردسال شما خودش را خیس می کند و قادر به استفاده از
دستشویی نیست کاری
نکنید که او احساس کند بچه ی بدی است .
17 ـ برخی اوقات پای تلویزیون بنشینید و
برنامه های مورد علاقه ی او را همراه
کودکتان تماشا کنید .
18 ـ وقتی برای فرزندتان قصه یا افسانه ای تعریف می کنید که آن را دوست دارد
بکوشید نام فرزند خود
را روی شخصیت های مثبت یا قهرمان آن قصه یا افسانه
بگذارید.
19 ـ به فرزندتان
نگویید : « تو دیگر بزرگ شده ای نباید بچگی کنی . »
20 ـ فرزندتان را وادار به
کارهایی نکنید که از آن ها هراس دارد .
21 ـ وقتی فرزندتان با شما صحبت می کند
حتما پاسخش را بدهید یکی از
ارزشمندترین هدیه ها این است که وقت خود را در اختیار او بگذارید. نادیده گرفتن
حرف ها و درد دل های فرزندتان سبب می شود که او احساس کند
فرد بی ارزش و
بی مقدار است .
22 ـ افراد را از سر اجبار مجبور به انجام کاری
نکنید .
23 ـ به فرزندتان یاد دهید بعد از
خوردن غذا شکرگزار نعمت های خداوند باشد .
24 ـ با کمک فرزندتان دانه ای بکارید
یا گیاهی برویانید .
25 ـ در اواخر زمستان با فرزندتان نخستین نشانه های بهار
را جست و جو کنید .
(برانگیختن حس کنجکاوی فرزندتان برای درک شگفتی های طبیعت )
26 ـ وقتی
در سفر هستید به فرزندتان تلفن کنید و بگویید دلتان برایش تنگ شده
است .
27 ـ
همواره این بینش را به فرزندتان القا کنید « می دانم که تو از عهده ی انجام
دادن آن
برمی آیی . »
28 ـ هرگاه خطایی از شما سر زد از فرزندتان عذرخواهی کنید .
29 ـ به این نکته ی مهم توجه کنید که چگونگی رفتار والدین با یکدیگر به اندازه ی
نحوه ی رفتار آنان با فرزندشان اهمیت دارد.
30 ـ با دادن مسئولیت کارهای عادی روزانه به فرزند خود او را فردی مسئولیت پذیر
بار آورید . (مثل آب دادن به گلدان )
31 ـ همراه فرزندتان دعا و نیایش کنید .
32 ـ اگر فرزندتان گوشه گیر و خجالتی است و در جمع احساس راحت بودن نمی کند
در حضور دیگران برایش احترام قائل
شوید و در خلوت در آغوشش بگیرید.
33 ـ به یاد داشته باشید هیچ بچه ای نباید با
احساس زیادی بودن و سر بار بودن
زندگی کند .
34 ـ در حضور فرزندتان از موفقیت
های او برای دیگران تعریف کنید .
35 ـ به فرزندتان یاد بدهید که با ادب و با
نزاکت باشد . ادب و نزاکت سبب می شود
که او در اجتماع عزت نفس بیشتری داشته باشد.
36 ـ نگذارید فرزندتان به بازی های ویدئویی یا رایانه ای خشونت آمیز رو آورد .
37 ـ اگر قرار است اتفاق مهمی (چه خوب چه بد) در خانواده رخ دهد صبر نکنید تا
آخرین دقیقه خبر آن را به فرزندتان بدهید. اگر جز این باشد او احساس می کند که
وجودش در خانواده اهمیتی ندارد.
38 ـ از به کار بردن کلمه ها و عبارت های توهین آمیز (مانند : گوساله ! یا تو به
هیچ دردی نمی خوری ) خطاب به فرزندتان جدا خودداری
کنید.
39 ـ تا آن جا که امکان دارد در مسائل و مشکلات مربوط به روابط خواهرها و
برادرها دخالت نکنید . معمولا خود آنان مسائل شان را بهتر حل می کنند.
40 ـ
حریم خصوصی و امور شخصی فرزند خود را محترم شمارید .
41 ـ در روز جشن نیکوکاری
یا جشن عاطفه ها همراه فرزندتان برای کمک بروید .
42 ـ به فرزندتان کمک کنید تا
از تغییرات جسمی ای که در دوران نوجوانی و جوانی
در او ایجاد می شود آگاه باشد.
43 ـ مراقب باشید که استفاده از رایانه بخش عمده ای از وقت و زندگی فرزند
جوانتان را نگیرد تا او را از داشتن زندگی فعال و اجتماعی بازدارد. و به فردی
منزوی
و محروم از حضور در جمع همسالان تبدیل کند.
44 ـ در پایان هر سال همراه با فرزندتان کامیابی ها و دستاوردهای فردی و خانوادگی
دوازده ماه گذشته را مرور و
ارزیابی کنید.
45 ـ سعی نکنید در رفتار بینش یا لباس پوشیدن فرزند جوانتان
الگویش شما باشید .
46 ـ فرزند خود را با پوشش و سر و وضع مناسب روانه ی مدرسه
کنید .
47 ـ به فرزندتان اجازه دهید تا با شما در برنامه ریزی برای بهبود امور جاری خانه
و خانواده هم فکری کنند .
48 ـ به فرزندتان نشان دهید که چگونه وظایف
و تکالیف بزرگ را به مراحل یا
اجزای کوچک تر تقسیم کند و آن ها را یک به یک (قدم به
قدم ) انجام دهد تا از دشواری کار کاسته شود.
49 ـ برای واداشتن فرزندتان به
انجام کاری به او رشوه ندهید . این ابزار مناسبی
برای ایفای نقش مادر یا پدر بودن
نیست .
50 ـ به اندیشه ها ایده ها و نظرهای فرزندتان بی اعتنا نباشید و آن ها را بی اهمیت
و ناچیز نشمارید .
گردآورنده : خانم فاطمه پوراسمعیل
دانش آموزان ممتاز سال سوم دبیرستان رازی
در نیمسال اول سال تحصیلی 93-1392
آرش سپهری
آروین اباذری
آریا عبداله بیگی
امید جور پور
امید علیزاده
ایوب نصراللهی
هیمن جابلی
راشد کریمی
رامیار رسول پور
رسول ابراهیم زاده
رضا دیبائی قلقله
زکریا احمدی
سید محمد هادی قریشیان
سینا حقیقت
زانا شریف زاده
مهران شریفی
سینا عبدالقادری
فرزاد عبداللهی
فردین ژکشی
قانع کریمی
محمد امینی
محمد انصاری
محمد سعیدی
محمد صوفی قاسمی
محمد قرنی زاده
محمد محمود زاده
محمد مشیری
زانیار محمدی
شاهین مصطفی زاده
مهران ممندی
مهران رشید بیگی
میلاد حسن پور
نوید مدرسی
هیمن علیار
هیمن محمدی
هیوا ترابی
هیوا کریمی
پویا سلطان زاده
پویا کریمی
پیام شیخی
کاویان مهرجویی
صدرا یاسمنی
یوسف آقاله زاده
دانش آموزان ممتاز پایه هفتم دبیرستان رازی
در نیمسال اول سال تحصیلی 93-1392
سینا ابراهیمی
سوران احمدی
پارسا اروجی
اردلان اسمعیل زاده اقدم
ادریس امینی
محمد ژیان بایزیدی
صباح جعفری
دیاکو حاجی محمودی
میلاد حریقی
پیام خضر زاده
زکریا خضری
مسعود دادرس
علی رستمی
متین رشید بیگی
معین رشیدبیگی
سید جمیل رضوان
عبدالله زمانی
متین سیفی
فردین شاه محمدی
حسین شمسی
میکائبل طاهر محمودی
فرهنگ عبادی ماین بلاغ
محمد عبدالله زاده
هاوری عثمانی
میلاد علی محمدی
ناصر علی یار
محمد غفوری فر
اسماعیل قادری
هژار مامه زاده
احسان محمد حاجی
سردار محمودی
کیوان ممندی
هومن شریفی
محمد پرناک
دیاکو پیروتی
شخصیت فرزندان خود را به خاطر نمره تخریب نکنیم.
دریافت کارنامه تحصیلی معمولا برای دانشآموزان و والدین آنها با اضطراب و دلهره همراه است و این استرس در میان دانشآموزانی که به هردلیل امتحان خود را باموفقیت برگزار نکرده اند، بیشتر دیده میشود. بدون شک همه دانشآموزان در امتحانات نتایج دلخواه و مناسب را بدست نمی آورند و علت این مساله نیز به عوامل مختلفی بستگی دارد. ویژگیهای فردی دانشآموز، عوامل آموزشگاهی، خانوادگی و اجتماعی میتواند در نحوه نتیجهگیری دانشآموز موثر باشد اما برخی از والدین بدون توجه به این مسایل پس از اطلاع از نمرات ضعیف فرزند خود، به آنها برچسبهای ناروایی میزنند. زدن برچسب نه تنها هیچ کمکی برای پیشرفت تحصیلی دانشآموز نمیکند بلکه در اغلب موارد دانشآموز را از اشتیاق ادامه تحصیل و کسب موفقیت درسی هم باز میدارد. یک برخورد نامناسب میتواند همه تلاشهای والدین، معلمان و مسولان مدرسه را باناکامی روبهروکند
*مواظب شخصیت فرزند خود باشید. به او برچسبهایی نظیر تنبل، کودن، بی عرضه و غیره نزنید بلکه با تاکید بر نقاط مثبتش در وی انگیزه فعالیت ایجاد کنید.
* همواره سعی کنید توانمندیهای او را مد نظر قراردهید نه ضعفهای او را.
* به تفاوتهای فردی فرزندتان توجه کنید، مبادا او را با دیگران مقایسه کنید بلکه تنها میتوانید نمرات او را با یکدیگر مقایسه کنید.
* توقع و انتظار از فرزندتان در حد تواناییهایی او باشد.
* وقتی نمرات فرزندتان ضعیف است تنها او را مقصر ندانید و این پرسشها را از خود بپرسید که آیا الگوی تلاش و جدیت برای او بودهاید؟ آیا جریان تحصیل او را پیگیری کردهاید؟ آیا محیط خانه برای درس خواندن آماده بود؟ آیا دوستان او را میشناسید؟ و آیا ضعف جسمانی و بیماری نداشت؟
* چنانچه نمره خوب یا نسبتا خوب در کارنامه وجود دارد به آن اشاره کنید. اگر همه نمرات درسطح پایین است باز میتوانید از نمرات دیگر بالاتر اشاره کنید و سپس علت ضعیف بودن نمرات را از فرزند خود جویا شوید و به به فرزندتان بگویید چه کمکی از دست ما بر میآید.
* با یکدیگر همه راههای ممکن را بررسی کنید و به او اطمینان دهید که شما حامی او هستید، او را دوست دارید. * اگر بعداز بررسی علل، درصدد رفع ضعف خود است، تا آنجا که امکان دارد شرایط فعالیت را برای او آماده کنید و به فرزند خود قوت قلب دهید و متذکر شوید که هنوز دیر نشدهاست.
* عدم موفقیت دانشآموز در درسها نباید سبب محرومیت اواز
تفریح، مسافرت، گردش با دوستان و استراحت شود بلکه باید برای همه
کارهای او برنامهریزی کرد زیرا فرزند شما به همه آنها نیاز
دارد
محقق : حسین یوسف زاده منبع : وبلاگ بیان اندیشه
اهمیت مشاوره
انسان تنها موجودی است که با همنوعان خود به تبادل نظر می پردازد و
برای شناخت و حل مشکلات خود با آنان مشورت و از راهنمایی آنان استفاده می کند.
راهنمایی ومشورت درطول زندگی آدمیان مطرح بوده وآنان با کسانی که مورد قبول و
اعتمادشان بوده مشورت می کرده اند. با توسعه علوم انسانی و رشد علوم رفتاری به
راهنمایی و مشاوره به عنوان شاخه ای مستقل از علوم رفتاری توجه شد. امروزه راهنمایی
و مشاوره به صورت حرفه ای یاورانه برای کمک به افرادی است که در رشد، سازگاری،
تصمیم گیری، روابط خانوادگی، مهارت های اجتماعی و شیوه زندگی مشکلاتی دارند ومشاوره
به این افراد کمک می کند .
اهمیت مشاوره و مشورت در دین مقدس اسلام نیز مورد
توجه ائمه اطهار و بزرگان دین قرار گرفته است .
بشر امروز در یک دوره پیچیده
زندگی می کند، یکی از مشخصات این دوره، تخصصی شدن مسائل و وابستگی افراد به یکدیگر
جهت استفاده از تخصص آنها برای تداوم یک زندگی متعادل است. لذت بردن از زندگی شخصی
و رشد و تعالی شخصیت، شکوفا نمودن استعدادها و ارضای نیازها، اعم از نیازهای اولیه
جسمانی، نیاز به امنیت و آرامش ، نیاز به تعلق نیاز به دوست داشتن و دوست داشته شدن
، نیاز به احترام و نیاز به شکوفایی در دنیای امروز فرایند ساده ای نیست، در تمام
این مراحل به مشاور و مشاوره نیاز است .
وظیفه نهاد آموزش و پرورش، در آماده
کردن دانش آموزانی که نیروی انسانی فردا تلقی می شوند، برای مواجهه و سازگاری با
مقتضیات قرن بیست و یکم که از حساسیت ویژه ای برخوردار است بسیار حساس و سنگین است.
اضطراب ، افسردگی ، سوء مصرف مواد مخدر، رفتارهای نابهنجار، مشکلات تحصیلی، گرایش
ارتباط با جنس مخالف از عمده ترین مشکلات روانی اجتماعی دانش آموزان است، به طوری
که بیش از ۳۲درصد دانش آموزان از نوعی مشکل اجتماعی دررنجند.
مشکلات دانش
آموزان، زنجیره ای از عوامل فردی و اجتماعی است که نیازمند دیدی جامع نگر و نظام
مند به استعدادها و توانایی ها و علائق، شخصیت، ساختار و وضعیت خانواده و سایر
متغیرهای محیطی است. مشاور مدرسه با آگاهی از ارتباط تنگاتنگ مشکلات تحصیلی با
زمینه های روانی - اجتماعی دانش آموزان، با استفاده از متون و روش های راهنمایی و
مشاوره از طریق شیوه های مختلف فردی، گروهی و خانوادگی به دانشآموزان کمک می کند تا
با بررسی های همه جانبه مشکل بتوانند راه حل یا راه حل های مناسب را انتخاب و برای
اجرای آنها برنامه ریزی نمایند و در نهایت عملکرد دانش آموزان در ابعاد مختلف
بهبودیابد.
اهداف آموزش وپرورش زمانی تحقق خواهند یافت که برنامه ها و محتوای
آموزشی با توجه به نیازها وامکانات دانش آموزان تهیه و اجرا گردند. ازطریق «خدمات
راهنمایی و مشاوره» می توان توانایی ها ونیز محدودیت های دانشآموزان را شناخت و از
امکانات موجود حداکثر استفاده را به عمل آورد.
مشاور تحصیلی با شناخت
دانشآموزان در زمینه های گوناگون می تواند آنان را به رشته های تحصیلی مناسب
راهنمایی کند و آنان را در حل مشکلات یاری دهد. گرچه آشنایی معلم با فنون راهنمایی
تدریس و عملکرد او را موثر و پربار می سازد، ولی معلم به تنهایی نه می تواند و نه
فرصت دارد به تمام مسائل و مشکلات روانی و خانوادگی و تحصیلی دانش آموزان رسیدگی
کند و برای هر کدام راه حل ارائه دهد. از این رو، مشاور تحصیلی با همکاری معلم
وخانواده و مسئولان مدرسه می تواند دانش آموزان را یاری دهد و نهایتا نیل به اهداف
آموزش و پرورش را ممکن سازد.
راهنمایی کودکان ونوجوانان و بزرگسالان یک فراگرد
بسیار مهم و استثنایی در حل مشکلات و معضلات این طبقات سنی می باشد. ضرورت مشاوره و
راهنمایی قبل از هر چیز دیگر، در رابطه با حرفه و شغل و مخصوصا در نظام جدید آموزش
و پرورش مطرح می باشد.
نویسنده : ناهید مقصودی منبع : وبلاگ بیان اندیشه