تخریب نکردن
شخصیت فرزندان خود را به خاطر نمره تخریب نکنیم.
دریافت کارنامه تحصیلی معمولا برای دانشآموزان و والدین آنها با اضطراب و دلهره همراه است و این استرس در میان دانشآموزانی که به هردلیل امتحان خود را باموفقیت برگزار نکرده اند، بیشتر دیده میشود. بدون شک همه دانشآموزان در امتحانات نتایج دلخواه و مناسب را بدست نمی آورند و علت این مساله نیز به عوامل مختلفی بستگی دارد. ویژگیهای فردی دانشآموز، عوامل آموزشگاهی، خانوادگی و اجتماعی میتواند در نحوه نتیجهگیری دانشآموز موثر باشد اما برخی از والدین بدون توجه به این مسایل پس از اطلاع از نمرات ضعیف فرزند خود، به آنها برچسبهای ناروایی میزنند. زدن برچسب نه تنها هیچ کمکی برای پیشرفت تحصیلی دانشآموز نمیکند بلکه در اغلب موارد دانشآموز را از اشتیاق ادامه تحصیل و کسب موفقیت درسی هم باز میدارد. یک برخورد نامناسب میتواند همه تلاشهای والدین، معلمان و مسولان مدرسه را باناکامی روبهروکند
*مواظب شخصیت فرزند خود باشید. به او برچسبهایی نظیر تنبل، کودن، بی عرضه و غیره نزنید بلکه با تاکید بر نقاط مثبتش در وی انگیزه فعالیت ایجاد کنید.
* همواره سعی کنید توانمندیهای او را مد نظر قراردهید نه ضعفهای او را.
* به تفاوتهای فردی فرزندتان توجه کنید، مبادا او را با دیگران مقایسه کنید بلکه تنها میتوانید نمرات او را با یکدیگر مقایسه کنید.
* توقع و انتظار از فرزندتان در حد تواناییهایی او باشد.
* وقتی نمرات فرزندتان ضعیف است تنها او را مقصر ندانید و این پرسشها را از خود بپرسید که آیا الگوی تلاش و جدیت برای او بودهاید؟ آیا جریان تحصیل او را پیگیری کردهاید؟ آیا محیط خانه برای درس خواندن آماده بود؟ آیا دوستان او را میشناسید؟ و آیا ضعف جسمانی و بیماری نداشت؟
* چنانچه نمره خوب یا نسبتا خوب در کارنامه وجود دارد به آن اشاره کنید. اگر همه نمرات درسطح پایین است باز میتوانید از نمرات دیگر بالاتر اشاره کنید و سپس علت ضعیف بودن نمرات را از فرزند خود جویا شوید و به به فرزندتان بگویید چه کمکی از دست ما بر میآید.
* با یکدیگر همه راههای ممکن را بررسی کنید و به او اطمینان دهید که شما حامی او هستید، او را دوست دارید. * اگر بعداز بررسی علل، درصدد رفع ضعف خود است، تا آنجا که امکان دارد شرایط فعالیت را برای او آماده کنید و به فرزند خود قوت قلب دهید و متذکر شوید که هنوز دیر نشدهاست.
* عدم موفقیت دانشآموز در درسها نباید سبب محرومیت اواز
تفریح، مسافرت، گردش با دوستان و استراحت شود بلکه باید برای همه
کارهای او برنامهریزی کرد زیرا فرزند شما به همه آنها نیاز
دارد
محقق : حسین یوسف زاده منبع : وبلاگ بیان اندیشه
- ۹۲/۱۱/۱۶